صنعت کشاورزی هوشمند

اینترنت اشیا در صنعت کشاورزی کاربردهای بسیار زیادی دارد، از جمله می‌توان به  کنترل  پهباد ها، کنترل سیستم‌های آبیاری و کوددهی، سنجش رطوبت و موارد مشابه اشاره کرد. با پیشرفت اینترنت اشیا بسیاری از امور کشاورزی تنها با یک گوشی تلفن همراه کنترل می‌شود، در حقیقت با استفاده از اینترنت اشیا به آسانی می‌توانید با تلفن همراه خود به پلتفرم اینترنت اشیا وصل شده و سنسور، دوربین، سیستم آبیاری،  کوددهی و یا هر چیز دیگری که در اختیار دارید را کنترل کنید. استفاده از موقعیت‌یاب یا همان جی‌پی‌اس در کشاورزی باعث شده تا موقعیت‌یابی و نقشه‌کشی زمین‌ها بسیار آسان شود. امروزه گیرنده‌های (GPS) در همه‌ی تلفن‌های هوشمند وجود دارد.  همین امر باعث شده تا قیمت این گیرنده‌ها به شدت کاهش یابد و استفاده از آن زیاد شود. با استفاده از این گیرنده‌ها به سادگی می‌توانید با سیستم مرکزی زمین کشاورزی خود ارتباط برقرار کنید و کارهایی مثل آبیاری و کوددهی را انجام دهید. ورود ربات‌های باغبان به زمین‌های کشاورزی هوشمند را می توان انقلابی در این صنعت دانست. ورود اینترنت اشیا به صنعت کشاورزی می‌تواند سرعت کاشت و برداشت محصولات را افزایش داده و باعث رشد بهتر آن‌ها شود. در حال حاضر ربات‌هایی به شکل خودرو ساخته شده‌اند که دانه‌ها را کاشته و به صورت روزانه از آن‌ها تا زمانی که وقت برداشت برسد، مراقبت می‌کنند. این ربات‌ها همه جوانب خاک را بررسی کرده و بهترین نقطه را برای کاشت دانه انتخاب می‌کنند. اخیرا از پهبادی رونمایی شد که می‌تواند سم را به اندازه مواد نانو ریز کند و به صورت هوشمند به روی گیاهان بپاشد.

اکثر مزارع هوشمند از سیستمی استفاده می‌کنند که برای نظارت بر سطح محصول با استفاده از حسگرهای مختلف (نور، رطوبت، دما، رطوبت و غیره) ساخته شده‌است. در بسیاری از موارد، سیستم آبیاری نیز به صورت اتوماتیک کنترل می‌شود و کشاورز در هر زمانی می‌تواند شرایط مزرعه خود را از طریق تلفن هوشمندش کنترل کند که در حالت ایده‌آل، این موضوع می‌تواند تمام داده‌های لازم برای تصمیم‌گیری استراتژیک مربوط به مزرعه را به او ارائه دهد. به طور معمول، کشاورزی هوشمند مبتنی بر اینترنت اشیا از یک طرح خام استفاده از داده‌ها و تجزیه و تحلیل آنها برای بهینه‌سازی فرآیند کشاورزی پیروی می‌کند که دارای یک چرخه تکراری به صورت زیر است:

مشاهده: حسگرهایی که در مکان‌های مختلف قرار دارند انواع مختلفی از داده‌ها را اعم از محصولات، حیوانات، خاک یا هوا جمع‌آوری می‌کنند.

عیب یابی: بعد از آن، داده‌ها به یک بستر مبتنی بر ابر که دارای قوانین و مدل‌های از پیش تعریف شده هستند، منتقل می‌شوند. سیستم اینترنت اشیای مبتنی بر ابر، داده‌ها را خرد می‌کند و دارای یک هوش عملی است که می‌تواند برای اصلاح هرگونه کمبود یا کاستی در فرآیند کشاورزی مورد استفاده قرار گیرد.

تصمیمات و اقدامات: مولفه‌های یادگیری ماشینی می‌توانند از اطلاعات جمع‌آوری شده برای تصمیم‌گیری در مورد مکان و زمان خاص برای اقدام‌های لازم استفاده کنند.

تکرار: پس از آنکه کشاورز پیشنهادها را ارزیابی و آنها را اجرا کرد کل چرخه از ابتدا شروع می‌شود.